عصرڭ امامی استاد بدیع الزمان حضرتلری ایله اونڭ ” رسالۀ نورڭ قهرمانی “ عنواننی ویردیگی خسرو افندی آراسنده كی فداكارلق و سوگی دویغولری فوق العاده مرتبه لره اولاشمشدي . أوستده كچدیگی كبی قارشیلقلی اولارق بربرلرینه حیاتلرینی فدا ایتمه یی تكلیف ایتمك ، بربرینڭ یرینه خسته اولمق كبی تظاهرلری اولمشدی . شیمدی بونڭ درت فرقلی تظاهرینی داها بوراده قید ایتمك ایسته یورز . او مكتوبلردن برنجیسنده ، بربرلرينه قارشی ناصل حلاللشدكلريني ، دیگرنده ناصل بربرلرندن معنوی یاردیم و همّت طلب ایتدكلرینی كوره جگز . اوچنجیسنده ، خسرو أفندینڭ استادندن آیریلغه ناصل طايانامدىغني ، ناصل درین آجیلر حسّ ایتديگنه شاهد اولاجق و دردنجیسنده ، عزیز استادي ايچون یاپدیغی غایت صمیمی ياقاريشلرينه مخاطب اولاجغز .
” خسرو مكتوبنده دیمشكه : ‘ یوزیمزدن چكدیگڭ زحمتلردن حقنی حلال ایت . ‘ بن ده دیرم : یوز بیڭ دفعه حلال ایدییورم . چونكه او زحمتلر ( زحمتلر ) بتون رحمتلر ( رحمتلر ) اولدی ، نقطه لری سیلیندی . فقط بنم خطالر و قصورلرمله ، سزڭ چكديگڭز زحمتلر جهتیله حقيڭزي سز بڭا حلال ایتملیسڭز . بن اعتراف ایدییورمكه ، سزڭ كبی خالص ، صافی ذاتلره تام قرداش اولمغه لایق دگلم . ان شأ اللّٰه جناب حقّ مرحمتیله سزلرڭ یوزندن بنی ده عفو ايدر . سعید نورسی “ [١]
” عزیز ، صدّیق ، چوق مبارك ، چوق فعال ، چوق خالص ، چوق قیمتدار قرداشم خسرو !
سنڭ ، بایرامڭ ایكنجی كوننده ألمه كچن مكتوبڭ بر كوگرجین خبر ویرییور كبی كلدیگی عین كونده بنی چوق متأثّر ایدن حادثۀ تعرضیه دن نشأت ایدن ألملریمه ، كدرلريمه بر مرهم ، بر علاج حكمنه كچدی ، بو معنایی خاطره كتیردی : ” سڭا اهانت ایدن اهمّیتسز آدملره قارشی ، كول و نور فابريقه سينڭ قهرمانلرینڭ خارق العاده حرمت و احتراملري واركن ، بویله بر ایكی وجدانسزڭ حقارتنه دگل ، میلیونلرجه دوشمانلرڭ اهانتلرینه قارشی كله بیلیر و حكمدن اسكات ایده بیلیر “ دییه قلبمه كلدی .
فقط … بنم چوق قصورلی شخصمه حسن ظنله ویردیگڭز مقاملر جهتنده دگل ، بلكه وظیفه یه ، خدمته باقوب او نقطه ده باقملیسڭز . پرده آچیلسه ، بنم باشدن آشاغی یه قدر قصورات ایله آلوده ماهیتم ، بندن قاچمغه بر وسیله اولور . سزی قرداشلگمدن قاچیرمامق ، پشمان ایتمه مك ایچون ، شخصیتمه قارشی حدیمڭ پك فوقنده تصوّر ایتدیگڭز مقاملره ارتباطڭزی باغلاماییڭز . بن ، سزه نسبتًا قرداشم ؛ مرشدلك حدم دگل . استاد دە دگلم ، بلكه درس آرقداشی یم . بن ، سزڭ قصوراتمه قارشی شفقتكارانه دعا و همتڭزه محتاجم ؛ بندن همّت بكله مه ڭز دگل ، بڭا همّت ایتمه ڭزه استحقاقم وار .
جناب حقّڭ احسان و كرمیله ، سزلرله ، غایت قدسی و غایت اهمّیتلی و غایت قیمتدار و هر اهل ایمانه منفعتلی بر خدمتده ، تقسيم مساعي قاعده سیله اشتراك ایتمشز . تساندیمزدن حاصل اولان بر شخص معنوینڭ فوق العاده اهمّیت و قیمتی و استادلغی و ارشادی ، بزه كافيدر … . حدمدن فضله فوق العاده حسن ظنّ ایله مفرطانه عالی مقام ویرمك یرینه ، فوق العاده صداقت و ثبات و مفرطانه ارتباط و اخلاص لازمدر ؛ اونده ترقّی ایتمه لی ییز . الحق ، بونده تام ترقّی ایتمشسڭز . “ [٢]
” عزیز مبارك استادمز !
بو قصورلی طلبه ڭز خسروڭ سوگیلی استادنڭ مفارقتلرينه ( آيريلغنه ) تحمّلسزلگی روحنی یاقمش . فقط بو حقیر خسرو ، شناسی اسمنده بر شاعرڭ دیدیگی :
‘ای شناسی ، ايچيمي خوف الٰهي طاغلر ! صورتم كرچه كولر ، قلب كوزم قان آغلر ! ‘ دییه رك صورتاً آرقداشلرینه قارشی فوق الحد ( آشیری درجه ده كی ) تأثرینی حسّ ايتديرمييور ، ایچ حالنی سوگیلی استادنه ارض ایدییوردی . حالبوكه كندیسی كبی بو مفارقت آجيسيله فریاد ایدن قرداشلرینڭ قلبلرينه انعكاسی ( يانسيمه سني ) هیچ دوشونه ممش ، رسالۀ نورڭ حیاتنڭ ادامه سنه ( دوامنه ) ، أبدی پارلامه سنه خدمت ایدن قلملرڭ غيرتلرينڭ سكته یه اوغرامه سنه سبب اولاجغنی خاطرلايامامش ایدی .
فقط عزیز و سوگیلی استادم ! قلب خسروده یاشایان بو آجی ، خیالم نه وقت او وادي يه ( آیریلق دوشونجه سنه ) اوغرارسه قلبمزی كسیلمش بر جسد كبی قناتییور ، صيزلاتوب آغلاتییور . بو حالتده دوام ایتمك هم سوگیلی استادمزي ممنون ایتمه دیگنی ، هم رسالۀ نورڭ روح معنويسني اينجيتديگني آڭلامقده يم . بو یاقیجی حالتدن اوزاقلاشمق ایچون ، اوقومقده اولدیغم اوراد و اذكار یرنده كیجه لری كچ وقته قدر تصحیحات ایله اشتغاله وقتمزی صرف ایتمگه قرار ویردیگمزدن تصحيحاته دوام ایدییورز . “ [٣]
” چوق سوگیلی ، چوق مبارك ، چوق عزیز ، چوق قیمتدار استادمز افندیمز حضرتلری !
عالم ماديده افول ایدن ( باتان ) كونش كبی عمریڭزڭ صوڭلرنده هم اوجرا كوشه لرده ، هم غربتلرده ، هم كیمسه سز ، هم پك چوق محرومیتلر ایچریسنده ادراك ایتمكده اولدیغڭز عيد سعيد ادهانزي ( موتلو قربان بایرامڭزی ) بتون طلبه لریڭز بتون روح جانمزله تبریك ایدییورز .
بو حزین حاللريڭزه آه انین ایدرك آغلایان قلبلريمز سوگیلی استادمز ایچون دعا ایدرك دیرلر :
‘ الهی یا ربی ! قرآن كریمڭ حرمتی حقی ایچون و او قرآني أوزرينه انزال ایتدیگڭ حبیب اكرمڭ قیمتی حقی ایچون و سنڭ بیڭبر اسما حسنانڭ قدسیتی حقی ایچون ، سن سوگیلی استادمزڭ صوڭه ارن عمرلرینی پك چوق نوراني طلبه لری رسالۀ نوره ويرمكله تازه و پارلاق بر كنچلگه و اونڭ بو دار دنیاده كی اوجرا كوشه لرینی جنتده حبيب ذي شانڭ قومشولغنه و اونڭ كيمسه سزلكلريني ذات الوهيتنله انسیته و اونڭ پك چوق محروميتلريني دنیا و آخرتی رسالۀ نورڭ حمله لرينه ویرمكله مسعوديته تبدیل ایله . و اونی دنیاده بزه بر مشفق استاد و رحیم بر قرداش و انیس بر آرقداش ویرمكله بزه وسيلۀ هدايته سبب ایتدیگڭ كبی آخرت یولمزده ، هم قبرده هم محشرده هم ميزانده هم صراطده اونی بزم باشمزدن آییرما ! جنتده ده بزه لطف ايده جگڭ بر قاریش یری اونڭ قومشولغندن اوزاق ایتمه ! ‘
ان شأ اللّٰه سوگیلی استادمز بزی عفو ايدرلر ؛ فرح و سرري القا ایتمك زمانی اولان محللرده قلملريمز حزنلی افاده لری یازییور . اوت ، سوگیلی استادمز ، باشقه الدن كلمییور . سزه باقوب قلبلريمز متمادیًا آغلایور . ( … )
اسپارطه و جواری بتون طلبه لریڭز ، بزلر كمال حرمت و تعظیم ایله استفسار خاطر ایدرك ( خاطريڭزي صورارق ) سوگیلی استادمزڭ ال و آیاقلرندن تكرار تكرار أوپییورز و دعالریڭزی چوق استرحام ایدییورز سوگیلی استادمز افندیمز حضرتلری ! الباقي هوالباقی
چوق قصورلی طلبه ڭز خسرو . “ [٤]